به نام او

احساس می گه : می شه قوانین رو در هم شکست وبه محبوب رسید. اما عقل، موافق نیست. با گذاشتن همه چیز کنار هم می گه: نمی شه.

وقتی حکمران زندگی عقله، پس هر چقدر احساس، جولان بده خیلی زود باید صندلی ریاستشو با عقل عوض کنه.

احساس می گه: می شه. قوانین مهم نیست ، مهم عشقه. اما وقتی قوانین این دنیا برپایه ی عقله، پس در نهایت........

شاید برای مدتی احساس بتونه حاکم بشه، اما خیلی زود عقل خودشو نشون می ده وبر زندگی حکومت خواهد کرد.

پس ای احساس " ناچارم تو رو به بند بکشم تا بتونی خودتو کنترل کنی، وقتی آروم شدی، آزادی.

بودن یا نبودن ، مسئله این است، هیچ کس نمی تونه تضمین کنه که آیا احساس ، می تونه تا پایان زندگی در اوج باشه، تا مشکلات و تفاوت ها رو نبینه؟ کی می تونه تضمین کنه؟ اما همه می دونن که عقل همیشه برای عاشق واطرافیانش تصمیم می گیره.

اگه احساس شکست بخوره ، برای همیشه سرخورده می شه، مگر این که عاقل، عاشق بشه وعاشق، عاقلانه تصمیم بگیره.

این ناگزیر زندگیه، پس نباید با اون جنگید.

راهیست راه عشق که هیچش کناره نیست

آنجا بجز آنکه جان بسپارند چاره نیست.

حافظ شیرین سخن.